Het is een stralende morgen. Ik wil de Zon op zien komen. In de krant lees ik dat hij opkomt om 7.15 uur. Ik ga gelijk weg. Skeelers in de rugzak, fototoestel mee en op pad. Bij het strandje van Mijnsheerenland zie ik de Zon net half boven de horizon. De Binnenmaas is in laag hangende nevels gehuld. Met de fiets ga ik verder richting het strandje van Westmaas. Onderweg hoor ik de vogels kwetteren. De wilgen langs de Binnenmaas voor de ‘bieb’ zijn geknot. Op de dijk van Westmaas heb ik uitzicht op een spiegelgladde Binnenmaas. Aangekomen bij het strandje van Westmaas trek ik m’n skeelers aan en ga richting St. Anthonypolder.

Dit is het: Hemel op Aarde. De lage Zon schijnt door de nevels heen. Knotwilgen in de nevels, vogels, hazen, lammetjes een kakelende haan. Zelf rij ik door de Zon verlichte nevels. Het is zo mooi, zo rustig, haast niet te beschrijven. De Binnenmaas, met z’n vele gezichten ligt nu  in het zilver. Bij het picknick plaatsje aan de Zwanegatsedijk  ligt een stapel omgekapte bomen.
Wat een heerlijk begin van deze Paasdag