24 augustus 2014 Rond de Oude -
Vorige keer had ik het nog over het zomerse weer, waar maar geen einde aan leek te
komen. Maar het einde kwam wel en augustus werd nat en fris. Na een natte start van
de zaterdag werd er wel een mooie zondag beloofd, maar ‘s morgens uit het raam kijkende
richting het westen was het toch even schrikken; er hingen grote grijze wolken. Maar
kijk ik naar het oosten dan zie ik een mooie blauwe lucht met in de schemering de
planeten Venus en Jupiter. Het lijkt me dus een goed plan om naar het oosten af
te reizen vanmorgen. Het wordt Strijen. Ik wist het niet, maar er is daar een oude
en een nieuwe haven. Daar ga ik maar eens kijken. Via de mooie Oud-
Ik vervolg m’n weg opzoek naar het eindpunt van de Oude Haven en vindt dat aan de Sportlaan en zie daarvandaan ook het Moricaanse Bos liggen. Via de nieuwe rondweg kom ik bij de ingang van dit bos en ga daar te voet verder. Het is heerlijk in het bos. De zon schijnt op de vele struiken, die vol hangen met allerlei soorten bessen. De vele spinnenwebben hangen vol kleine druppeltjes en zo met de zon erop geeft dat een mooi effect. Op het einde ga ik over de brug en zo weer terug. Hier loop ik meer tussen de bomen en doordat het zo vochtig is geweest, hangt er veel waterdamp tussen de bomen, die belicht wordt door de zon.
Dat was een mooie onderbreking van het fietsen. Maar nu weer verder op de fiets. Eerst via de Schelpweg richting de Steenplaats. Daar ontmoeten de Oude –en de Nieuwe Haven elkaar. De Oude haven is nog maar een klein slootje en komt uit in de brede Nieuwe Haven. Ik fiets nog even door naar het begin van de Sasseweg. Daar staat een brede akkerrand in volle bloei. Ook staat er een informatiebord over de teelt van meekrap, een soort wortel, waar rode verfstof uitgemaakt werd; interessant.
Ik fiets een stukje terug en steek op de Steenplaats de “Anthonie Voordendag Brug” over en kom uit op de Schenkeldijk. Ik ga rechtsaf en volg de mooie Schenkeldijk tot in Strijen, die links en rechts gedeeltelijk vol staat met walnotenbomen. Daar kom ik uit op de Boompjesstraat en heb daar uitzicht op de Nieuwe Haven. Ik vervolg m´n weg via de Boskade en ga halverwege naar de overkant om bij de Grote –of Sint Lambertuskerk te kijken. Een grote kerk met op de zuidmuur een zonnewijzer. Hoewel het net na tienen is geeft de zonnewijzer een tijd aan van kwart over acht. Vreemd, als ie net negen uur had aangegeven, dan had ik dat nog begrepen i.v.m de zomertijd, maar kwart over acht snap ik niet. Uit de romeinse cijfers kan ik opmaken dat de zonnewijzer geplaatst is in 1938. In de onderrand staat de tekst” Mijn leven is in uw hand”.
Ik ga weer terug naar de Boskade en heb even later een schitterend uitzicht op de
kerk. Op het eind kom ik op de Leeuwerikstraat en ga de brug over en zie op de ijsbaan
een grote feesttent staan. Over de brug ga ik links de Kerkstraat in en loop een
rondje over de begraafplaats. Er staan een paar prachtige oude bomen (Noorse esdoorn
en Vederesdoorn) en bij de ingang rechts een mooi vormgegeven monument ter nagedachtenis
aan de slachtoffers van de Watersnoodramp in 1953. Net buiten de begraafplaats staat
ook nog een gedenkplaat ter nagedachten aan de Tweede Wereldoorlog; “1940-
Op het laatste stukje van vanmorgen kom ik net als vorige keer weer een kangoeroe tegen.
In het westen hangen nog steeds erg donkere wolken en als ik nog maar net thuis ben barst de bui los.
Lees HIER over de teelt van Meekrap
HIER meer over de gedenksteen Tweede Wereldoorlog
Lees HIER alles over de geschiedenis van de Grote -
Toen ik zo dicht bij de kangoeroe stond dacht ik dat ik hem een liedje hoorde neuriën . Ik hoorde zo iets van “I come from a land down under”, maar wie zongen dat ook alweer:
